Kortverhaal met: zeepaard – limonade – wegenwerken

Ik sta voor de zoveelste keer deze week in de file. Ik haaaaat het!!!!!!!! Maar ik kan er niets aan doen. Gefrustreerd kijk ik uit mijn raampje. Die stomme wegenwerken natuurlijk, wat had je nu gedacht? In heel België zijn ze aan de weg aan’t werken. Maar het is crisis hoor…

Twee gespierde mannen kijken me geamuseerd aan maar hun ‘sexyness’ verdwijnt als sneeuw voor de zon. Op hun kleine bestelwagen prijkt, jawel, een zeepaard! Pepi & Koki werken voor.. het zal toch niet waar zijn… wegenwerken ‘Het zeepaardje’. En om het tafereel nog komischer te maken drinken ze limonade in Mickey Mouse bekers. Ik schater het uit en kom niet meer bij van het lachen. Ik kan me maar beter aan de kant zetten want in deze toestand is het onverantwoord om nog één meter verder te rijden.

Pepi & Koki denken dat ze raak geschoten hebben. Ik zal hun ballon maar niet doorprikken. Ze hebben mijn dag in elk geval opgefleurd. Ik zal hen maar in de waan laten.
Ik veeg de tranen van mijn gezicht… Wat een geweldige dag!

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe kortverhaal vindt.
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en dit kortverhaal willen delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

SMILE!
Ine


Brief aan… Tom Boonen.

Iedereen heeft wel iemand die hem of haar inspireert. Voor de ene is dat een geweldige zanger of zangeres, voor de ander een danser, een sporman of -vrouw. En soms is jouw grote voorbeeld een broer of een zus, een moeder of een vader, een goede vriend of vriendin… Ze zijn de ‘voorbeelden’ in ons leven. Het zijn de mensen die ons weten te raken. Het zijn de dingen die ze doen of zeggen die maken dat wij groter en beter willen zijn dan de persoon die we nu zijn. Ze maken het verschil en ze dagen ons uit om stappen te zetten in een richting die goed is voor ons en de wereld om ons heen.

Schrijf eens een “Brief aan..” zij die het verschil voor jou maken.

Kristof, dit is jouw “Brief aan…” Tom Boonen!

————————————————————————————————

Tommeke, Tommeke, Tommeke! Ik sta uit volle borst te roepen aan de zijlijn. Het is putje winter, maar sneeuw of gras, hij doet het allemaal. Voor hem is het nooit te koud, nooit te warm, nooit te droog of te nat. Hij is Tom Boonen, en zoals altijd geeft hij zich voor de volle honderd procent.

De laatste vijf kilometers en hij wringt zich los uit de kopgroep. Dé demarrage! Yes, het is zover! De supporters gaan door het lint en ik ben erbij. Wat een kerel is hij toch. Hij is een voorbeeld voor mij. ’t Zou leuk zijn hem dat ooit eens te kunnen vertellen, face to face. Knap hoe hij zich staande heeft gehouden, overspoeld door kritiek en negatieve commentaren. Hoge bomen vangen veel wind, daar kan je niet omheen.

Iemand schreef ooit: “All that glitters ain’t diamonds.” Het lijkt wel op zijn lijf geschreven. Als geen ander weet hij waar het over gaat. Maar gedaan met nostalgie en overpeinzingen. It’s Tom’s Time en ik kom terug in de realiteit. Laat ons het verleden maar vergeten en focussen op de toekomst. Dat is veel belangrijker. Komaan, Tommeke, Tommeke, Tommeke! En gaaaaaaaaaaaaaaan….

 

—————————————————————

Ik hoor heel graag wat jij vindt van deze nieuwe “Brief aan.. ”
Alle feedback is welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en deze “Brief aan..” delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Dank je wel! 🙂
Ine


Kortverhaal met: MILF – kaarsjes – kipjes (Marijke – Nacht van de Radio)

Honderden kaarsjes staan overal verspreid in huis. Ik wil haar verrassen. Ze is veel gewoon dus ik moet meer doen dan mijn best. Ik denk terug aan zeven jaar geleden. Toen hield ik nog van jonge kipjes. Ik was altijd dé Macho, dé De Niro. Ik liep met de mooiste meisjes aan mijn arm en ik had ze maar voor het uitkiezen. Maar alles veranderde toen Gabriella mijn leven binnen liep.

Het maakt me gek als ik woorden als ‘MILF’ hoor passeren als we samen over straat lopen. Vroeger was ik degene die dat zou roepen maar nu kan ik hen wil in mekaar timmeren. Ik slik mijn woede en frustratie in want ik begrijp hen wel. Ze is twintig jaar ouder maar man, dit is liefde. Dit heb ik nog nooit gevoeld. Ze kunnen zeggen wat ze willen. Hun venijnige steken voel ik wel maar ik laat me niet kennen. Haar geef ik nooit op.

Ik zet het van me af want ik heb nog maar tien minuten en dan komt ze thuis. Vandaag wordt dé dag. Vandaag vraag ik haar om de mijne te worden. Ik ga dood van de zenuwen maar ik heb lang genoeg gewacht. Met haar wil ik verder. She’s the one en ik laat haar nooit meer gaan.

Ik kijk nog even snel in de spiegel en ga nonchalant door mijn haar. Komaan Dimi, je kunt het!

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe kortverhaal vindt.
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en dit kortverhaal delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Love!
Ine


Kortverhaal met: wolkenrijk – vissen – vliegtuig (Timo – Nacht van de Radio)

Het lijkt zo lang, een vlucht van veertien uur. Er zijn leukere dingen dan in een vliegtuig zitten maar ik kan er niet omheen. Deze vlucht moet ik doen. Deze reis moet ik maken. Mijn familie woont in Zuid-Afrika en iets in mij trekt me ernaar toe. Mijn hoofd wil niet. De stemmen in mijn hoofd maken me bang en zeggen me dat ik er niet hoor. Maar er is een onzichtbaar, weggestopt deeltje dat me smeekt en vraagt: “Alsjeblieft, ga mee. Laat ons op ontdekkingsreis gaan. Laat ons ‘jou’ ontmoeten.”

Ik ben bezweken en schoorvoetend ging ik mee.

Zuchtend kijk ik uit het vliegtuigraampje. De tijd kruipt langzaam voorbij. Het dichte wolkenrijk trekt mijn aandacht. De mooiste citroengele en zachtoranje kleuren worden op mijn netvlies gebrand. Giraffen, olifanten en exotische vissen ontstaan in de wolkenmassa. Ze lijken me te roepen. Ik geloof niet in tekens maar deze zijn zo uitgesproken dat ik er niet omheen kan. Ik geef me over aan wat gebeuren moet.

Binnen twaalf uur ontmoet ik hen; mijn roots, mijn basis, wie ik ben, waar ik vandaan kom. Nooit gedacht dat twaalf uur zo ver weg leek.
Ik sluit mijn ogen en val in een diepe slaap. Dromen, dromen, dromen… ik droom over wat nog moet komen.

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe kortverhaal vindt.
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en dit kortverhaal delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Take a risk!
Ine


Kortverhaal met: rendier – loepzuiver – bier (Ine – Nacht van de Radio)

Ik sta al drie uur in de vrieskou te wachten. Wachten maar waarop eigenlijk? Ik trek mijn muts nog iets verder over mijn bevroren hoofd en tuur in de verte. Het is winter, een gure winter in mijn buitenverblijf in Ijsland. Gespannen wacht ik tot een rendier de bossen uit springt. Ik drink een laatste slokje bier en sla mijn sjaal steviger rond mijn nek.

Vermoeid zak ik in mekaar. Plots beweegt er iets. Ik neem mijn jachtgeweer stevig in beide handen en kijk geconcentreerd door het vizier. Deze keer gaat het me lukken. Elke vezel in mijn bevroren lichaam komt tot leven en spant zich op. PANG, PANG, PANG! Met een loepzuiver schot raak ik hem. Ik hoor een verschrikte gil en het bloed trekt weg uit mijn hoofd. Dit is niet het geluid van een rendier. Dit is het geluid van…

Het is toch niet waar, mijn dikke buurman komt zuchtend en steunend de struiken uitgestrompeld. Ik heb hem geraakt. Yes, ik heb iets geraakt. Het is dan wel geen rendier maar na twee jaar heb ik eindelijk op loslopend wild geschoten en ik heb mijn dikke buurman geraakt….

————————————————————————————————

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe kortverhaal vindt.
Alle feedback is welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en dit kortverhaal delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Doe eens gek vandaag! 🙂
Ine


Kortverhaal met: Marieke – Kim – Studio Brussel

Tijdens de ‘Nacht van de Radio’ kwamen twee energieke vrouwen naar me toe. Ik moest maar eens een kortverhaal schrijven over hen én het moest een toekomstverhaal zijn. Hier is het verhaal van Kim & Marieke, twee jonge inspirerende vrouwen. Hun grote passie: Radio maken. Het kan niet anders dan dat we nog van hen gaan horen!!

Laat mij je meenemen de tijd in… Het is 21 december 2014… Meet 2 young ladies… Laat je inspireren…

Ik haat vroeg opstaan maar sinds de KIMA-show in de lucht is kan ik niet wachten om uit bed te springen. De wekker gaat af om 5.59u. Ik heb één minuut tijd om wakker te worden en mijn slippers en badjas aan te trekken. Ik trek een spurtje naar de radio en ben nog net op tijd.

De twee meest goddelijke stemmen vullen de kamer. Ik maak een vreugdedansje en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Mijn zwarte labrador danst vrolijk mee. De ochtendshow van Kim & Marieke op  Studio Brussel… Wat kan een mens nog meer wensen? Zorgen en stress verdwijnen als hun woorden en stemmen de kamer binnen seinen.

Ons Belgenlandje staat in rep en roer sinds zij de ochtenden voor hun rekening nemen. ‘Ornelis en Rogiers’ zijn er niks tegen. Ik hou van muziek maar man, hun enthousiasme is echt aanstekelijk. Soms betrap ik me erop dat ik hoop dat het nummer snel voorbij is. Ik dacht nooit dat het zou werken, twee vrouwen die een volledige ochtendshow voor hun rekening nemen. Maar yes, het kan en ZIJ doen het!

Het is 21 december 2014. LIFE IS MUSIC!!!

 

—————————————————————–

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe kortverhaal vindt.
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en dit kortverhaal willen delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Zing! 🙂
Ine


Brief aan Nadine

Op 13 december 2012 kwam op de ‘Nacht van de Radio’ een jonge gepassioneerde fotograaf naar me toe. Hij vroeg me een brief te schrijven aan zijn grote liefde, Nadine. Ik vroeg hem 3 woorden die hij zeker verwerkt wou zien in het verhaal. Het was vertederend om te zien hoe hij niet kon zwijgen over haar. Het deed me beseffen dat liefde echt overal is… Een stoer mannenhart, een zacht vrouwenhart, breekbaar of hard… WE ARE ALL THE SAME!

Peter, dit is mijn verhaal voor jou (met jouw 3 woorden, eigenlijk 4: verpleegster – genezing – liefde en zorg).

Dit zijn jouw woorden voor haar…

———————————————————————————————————————

Ze is verpleegster. Zij is mijn verpleegster. Voor mij is zij het symbool van genezing. Door haar liefde en zorg sta ik waar ik nu sta. Zonder haar stond ik hier gewoon niet. Ik zou niet weten wat ik zonder haar zou moeten. Het klinkt misschien melig en ‘corny’ maar ik ben haar ongelooflijk dankbaar.

Nadine, ik wil dat je weet dat jij dé vrouw bent voor mij. Jij bent die vrouw die het licht aanstak toen het donker was. Jij bent diegene die me bij de hand nam als ik het moeilijk had. Je was er altijd als ik je nodig had. Ik zou helemaal niets zijn zonder jou.

Lieve Nadine, ik wil dat je weet dat ik met niemand anders zou willen zijn dan met jou. Ik had nooit gedacht dat een persoon iemands alles kon zijn. Wel, lieverd, jij bent ALLES voor mij.

Woorden kunnen simpelweg niet bevatten wat ik wil zeggen. Als ik het zou kunnen zingen of dansen zou ik het doen. Maar kijk gewoon in mijn ogen, zij zeggen alles wat je moet weten…

——————————————————————————————————————–

Ik hoor heel graag wat jij vindt van deze nieuwe “Brief aan.. ”
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en deze “Brief aan..” delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Dank je wel! 🙂
Ine