Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug…
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug…
—————————————–
Voor een lieve vriendin,
Ik voel dat je bang bent. Ik hoor het in je stem. Ik zie het aan de diepe frons op je voorhoofd. De zachte rimpeltjes rond je ogen verraden dat je twijfelt. Je weet het even niet. Je bent bang en vraagt je af of je er wel goed aan doet.
Je ziet jezelf niet doen wat je voor ogen hebt. Je bent bang voor verandering. Voor hoe je leven en vooral jijzelf zal veranderen. Je zegt het niet met zoveel woorden maar ik zie het in je ogen. Ik proef het in de lucht die om ons heen hangt.
Ik weet dat je het geweldig zal doen. Ik weet dat je lichaam zich zal herstellen. Ik ben ervan overtuigd dat alles op zijn pootjes terecht komt. Je moet gewoon geloven dat het lukt deze keer. Je maakt je zorgen om dingen die er achteraf helemaal niet meer zullen toe doen.
De dag dat jij je meisje in je armen houdt, verdwijnen al jouw zorgen en al jouw angsten als sneeuw voor de zon. Dan doet niets er meer toe. Dan is zij het middelpunt van jouw wereld. Dan gaat het niet meer om twee kilootjes te zwaar of je lichaam dat verandert. Dan doet het er niet meer toe wat de wereld van jou denkt. Dan is het niet meer belangrijk om afgetraind de nummer één te zijn.
Jij zal altijd de nummer één zijn!
Voor haar zal jij de absolute nummer één zijn!
—————————————–
—- Geef mij nu je angst…. Ik geef je er hoop voor terug —–
Je zegt: ‘Ik ben vrij’
Maar jij bedoelt: ‘Ik ben zo eenzaam’
‘Je voelt je te gek’, zeg jij.
Maar ik zit niet te dromen
Want die blikken in je ogen zeggen alles tegen mij
Ik voel me precies als jij en jij kan eerlijk zijn.
‘Je voelt je heel goed’, zeg jij.
Je mond begint te trillen
Ik weet dat ik jou kan helpen, maar je moet zelf willen.
Elkaar nu een dienst bewijzen dat is alles wat ik vraag
Zet weg nu die angst
Ik wist het al
Het is mijn dag vandaag.
Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug.
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug.
Zolang ik je niet verlies vind ik heus wel een weg met jou.
Kijk mij nu eens aan, nee zeg maar niks, je mag best zwijgen.
Het valt nu nog zwaar, maar ik weet, mams, dat ik jou kan krijgen.
Dit hoeft nooit meer te gebeuren als je bij me blijft vannacht.
Want dan zul je zien als je straks wakker wordt dat jij weer lacht.
Geef mij het gevoel dat ik er weer bij hoor voortaan.
Ik ga met je mee en ik laat je nu nooit meer gaan.
Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug.
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug.
Zolang ik je niet verlies vind ik heus wel een weg met jou.
Geef mij het gevoel dat ik er weer bij hoor voortaan.
Ik ga met je mee, want ik laat je nu nooit meer gaan.
Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug.
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug.
Zolang ik je niet verlies vind ik heus wel een weg met jou…
—————————————–
Stuur dit verhaal door naar je:
- Facebook-vrienden
- Twitter-volgers
- LinkedIn connecties
- en bloglezers..
Volgende verhalen automatisch in je mailbox?
Volg mij op Twitter: @PassieSchrijven volgen
“Vind ons leuk op Facebook”: Passievoorschrijven
Go for it!
Ine
Zo herkenbaar (geef mij je angst)! Zeer mooi geschreven!
Dank je wel, Daya! Hoe is het met het kleintje? En met de mama…? 🙂