Het is 6 maanden geleden dat ik nog een letter op papier heb gezet… Een bizar gegeven voor een schrijver…
Ik dacht altijd dat ik geen dag zonder zou kunnen maar het kon dus wel…
Iemand vroeg me vorige week: “Waarom lezen we niks meer van jou?”
Ik zou je 101 redenen kunnen geven:
– Omdat ik het te druk had
– Omdat ik even genoeg had van schrijven
– Omdat de inspiratie op was
– Omdat ik té gelukkig was om nog een woord op papier te zetten
– Of net omdat ik té ongelukkig was om nog iets van mezelf neer te schrijven…
Want als ik iets heb geleerd dan is het wel dat schrijvers schrijven over zichzelf. Over wat hen bezig houdt. Wat ze tegenkomen. Alles. Het leven.
Waarom dan nu wel? Omdat ik opnieuw getroffen ben door de bliksem. Goed of fout?! Ik kan niet anders dan erover schrijven.
Dit is “Little Things… She did for me…”
———————-
It was not your eyes of innocence I fell in love with.
It was the pain in your soul that struck me.
Removed all solid ground around my feet.
It was the “I’m hopelessly devoted to the one – that one” that made me see the bigger picture.
The “I want it all but no sacrifices” that washed away all common sense of not being good for me.
Not the right one.
Not now.
Not here.
Not in this life.
It was the meaning you gave to the past.
The way you spoke with passion in your voice about the scars that made you become YOU!
It was your honesty about not ready to open your heart that made me open mine again.
For love.
For life.
You made me feel the taste of freedom.
Of being anyone I wanted to be.
It was you who opened the door to new possibilities.
And closed the door to what was not right for me.
Your scars healed mine
Your heart broke mine
Your soul touched mine
And your pain left me speechless.
———————
———————-
Meer lezen? Lees mijn boek!
Simpelweg Gelukkig Zijn is verkrijgbaar in Standaard Boekhandel en op www.bol.com
Vlinders in je buik. Bij die ene willen zijn. Dag en nacht. Niet willen gaan slapen. Uren en uren kunnen praten over vanalles. Of over helemaal niets. In mekaars ogen kijken en verdrinken. Twee zielen die mekaar ontmoeten. En honderd procent zeker weten dat je mekaar al veel langer kent dan nu. Dan dit moment. Met elke vezel in je lijf beseffen dat er meer is dan dit leven. Omdat je jouw soulmate lijkt gevonden te hebben. Voelen dat het klopt. Jullie! En dat het voelt alsof de klok even stil staat als jullie samen zijn. Elk uur lijkt een seconde. Voordat je het weet zijn er drie uur voorbij….
Maar ook bang zijn. Voor de storm die jou lijkt over te nemen. Jezelf afsluiten omdat het jou angst inboezemt. De liefde. De vlinders. Het overweldigende gevoel van ´voelen´ en gelukkig zijn. Omdat niet alles in jouw perfecte plaatje past. En bang zijn om dit te verliezen. Jullie! Bang zijn voor de stilte, het alleen zijn, de eenzaamheid. Het jezelf overgeven aan haar. Of aan hem. Van hier naar daar gesleurd worden. Zal ik blijven of loop ik weg? Maar niet kunnen vertrekken. En soms niet kunnen blijven. Je hoofd die het overneemt. Je hart die je vertelt wat je moet doen. En het Noorden verliezen. Helemaal jezelf verliezen. En afstand nemen. Moe zijn. Het moe zijn. Soms gewoon moe zijn. Niet kunnen kiezen. Of ineens wel kiezen.
Dat is met elke vezel in je lijf… hartstochtelijk verliefd zijn…
En vanuit het diepst van je hart willen schreeuwen… STAY!!!!
————————–
STAY…
I close my eyes
Lose myself
Storm is taking over
Scared to lose
Anxious to win
And we freeze
Should we stay
Or run away
Voices call
Words fly by
Minds fight
Feelings pass
But Hearts call
It´s not about winning
In the end we lose
Ourselves
Me
You
Us
But we love
We care
We stay
We run away
It´s up and down
It´s fast and slow
It´s you and me
Let´s call us ´we´
Please stay with me!
————————–
Mijn nieuw boek Simpelweg Gelukkig Zijn ligt nu in Standaard Boekhandel & Fnac!
Als kind geloofde ik dat iets voor altijd was…
Dat je hem of haar op een dag tegen kwam en je wist…
Dit is het!
Voor altijd en altijd.
Wij twee worden samen oud.
Wij twee zijn voor mekaar geboren.
En onze laatste adem nemen we samen.
Soms maak je beter geen beloftes…
Soms beslist het leven anders…
En toch… Op de liefde!!! 🙂
————————–
Ik heb jou nooit beloofd…
Ik heb jou nooit beloofd
Dat ik morgen nog van je zal houden
Als de wind onze liefde heeft bekoeld
Ik heb jou nooit beloofd
Dat ik morgen nog bij je wil zijn
Als de zee jouw liefde heeft weggespoeld
Ik heb jou nooit beloofd
Om voor altijd bij je te blijven
Als jij beslist om een andere weg op te gaan.
Ik heb jou nooit verplicht van mij te houden
Als de wind het leven uit jou blaast
Ik heb jou nooit verplicht met mij mee te gaan
Als andere oorden jou zachtjes wenken
Ik heb jou nooit verplicht om bij me te blijven
Als jouw vrijheid roept, moet je gaan.
Ik weet alleen dat als het leven me vraagt weg te gaan
Ik sterk zal zijn en zal kiezen
Niet voor jou
Maar voor mezelf
Ik weet alleen dat als de wind me zachtjes van je weg blaast
De zon me naar warmere oorden stuurt
En het water me vraagt anders te gaan stromen
Ik mijn spullen pakken moet
En jou met pijn in het hart achterlaat.
Ik heb nooit beweerd dat ik jou niet zou missen
Ik heb nooit gezegd dat ik het verdriet niet zou voelen
Ik heb nooit gedacht dat het geen leegte zou achterlaten
Maar ik weet wel dat ik sterk zal zijn
Als ik jou achterlaten moet
Is dat wat ik zal doen
Want ik weet dat anders jij het doet…
————————-
Geloof jij in liefde op het eerste gezicht of geloof jij dat liefde moet groeien? Ik hoor het graag in het reactieveld onderaan.
Ken je mensen in je omgeving die baat kunnen hebben bij deze woorden? Deel het met al je:
Al heel de week spoken er vier woorden door mijn hoofd…
´Deze is voor jou…´
Tijd dus om er een verhaal over te schrijven. Een verhaal over vijf toppers, dichtbij en ver weg, bekend en minder bekend. Maar alle vijf absoluut verdient om in het licht gezet te worden. Ze vallen op door hun oprechtheid en authenticiteit. Ze doen alles voor een ander. Ze hebben me geraakt…
—————————–
Deze is voor ….
Dé vriendin die het voortouw neemt en een evenement in mekaar bokst ter herinnering aan een hartsvriendin… Die niet loopt voor tijd maar gewoon vóór haar. Die verdriet weet te transformeren in hoop, drive, energie en doorzet ook al zou ze soms liever wegkruipen in een hoekje. Ze verschuilt zich niet. Ze laat zich zien. Ze gaat ervoor…
Dé mama van drie pracht kids die liever niet over zichzelf praat. Het niet gewoon is om over zichzelf te praten. Liever een ander op de eerste plaats zet. Die zichzelf vaak vergeet of zichzelf wil vergeten omdat ze boos is. Die boosheid weet te transformeren in buitengewone sportprestaties en mijlen loopt. Die niet beseft dat niemand haar dat nadoet. Ze verschuilt zich soms. En toch laat ze zich zien. Ze gaat ervoor…
Dé zus die voor haar tweelingbroer door een vuur gaat. Het allemaal weet te combineren. Die durft op te staan en te zeggen dat ze een ander leven wil. Die haar hart durft te volgen en kiest voor een vrouw. Een geweldige mama is voor haar twee kids. Haar job in vraag durft te stellen en gaat voor haar droom. Die ingangsproeven doet, alles op alles zet én… slaagt. Ze verschuilt zich niet. Ze laat zich zien. Ze gaat ervoor…
Dé moedige die door een stom ongeval in een rolstoel terecht komt. Die rustig blijft als de beademing uitvalt en twee verplegers naar hem toe rennen. Die hen koelbloedig vertelt wat ze moeten doen. Die zijn leven in handen neemt met enkel zijn stem en zijn hoofd. Die prachtlogo´s weet te ontwerpen met enkel zijn lippen als gereedschap. Hij verschuilt zich niet. Hij laat zich zien. Hij gaat ervoor…
Dé onbekende die in en uit mijn leven loopt. Die een hart kan verwarmen alleen door een glimlach te schenken. Die met haar blauwgroene, mysterieuze ogen bij elke nieuwe ontmoeting een teken van herkenning doet ontwaken. Ze praat niet. Ze doet niet. Ze laat zich alleen maar zien…
Deze is voor jou… Jij, die dag in, dag uit buitengewone dingen doet. Maar niet beseft dat ze buitengewoon zijn. Jij, die het op de automatische piloot doet. En met jou, de mensen om je heen die het vaak niet beseffen.
Deze is voor jou… Omdat jij onvervangbaar bent, levens verandert, raakt, inspireert, aanvult waar leegte is en ruimte geeft waar chaos heerst…
Jij verschuilt je niet. Jij laat je zien. Jij gaat ervoor…
Deze is voor jou!
—————————-
Ken jij iemand die echt onvervangbaar is? En heb je dat al eens verteld?
Ken je mensen in je omgeving die baat kunnen hebben bij dit artikel? Deel het met al je:
Ik dacht het allemaal wel te weten. Ik wou deze week schrijven over ‘simpelweg gelukkig zijn’. Dat je altijd de keuze hebt. Blijf je vastzitten in wat je niet wilt? Blijf je praten over wat niet lekker loopt en over wat je ongelukkig maakt? Of zwijg je beter, hou je het voor jezelf, doe je alsof het er niet is en ga je door. Stel je je doelen, focus je daarop en vergeet je de miserie, de pijn, het verdriet, het gemis?
Ik dacht het tweede te kunnen doen. Maar op een bepaald moment stelt net de verkeerde, de verkeerde vragen. Of is het op dat moment net de juiste die de juiste vragen stelt. Vragen die je doen breken. Die je vastzetten en je doen inzien wat je doet en wat je niet doet. Hoe je leeft en hoe je niet leeft.
Dus simpelweg gelukkig zijn, is dat simpel? Ik wou vandaag schrijven over dat het simpel is en dat jij altijd de keuze hebt. Maar toen mij vandaag de juiste vragen werden gesteld, leek het mij vrij hypocriet dit verhaal te schrijven. Dus voor vandaag, even niet, misschien morgen….
Ik geloof nog altijd dat jij de keuze hebt. Maar je hoort me niet zeggen dat het elke dag even simpel is. Elke dag is een keuze. Maar niet elke dag is even simpel…
Vandaag is het deze…
————————–
Ik weet niet hoe ik minder kan denken.
Ik heb nooit geleerd om niet te denken.
Het is wat ik altijd heb gedaan.
Het is wat ik van kleins af heb geleerd.
Toen ik alleen was.
Mijn leven denken.
Hoe ik wou dat het was.
Hoe het zou zijn als ik kon kiezen.
Als ik groot was en sterk.
En mijn eigen leven in handen had.
Het is wat ik goed kan.
Waar ik voor gemaakt ben.
Ik weet niet hoe ik anders moet stappen of praten.
Zodat het niet uit mijn lichaam te lezen valt.
Wat ik voel.
Dat ik vastzit in gisteren.
Dat ik denk.
En me zorgen maak over morgen.
Ik weet niet hoe ik minder van jou moet houden.
Niemand heeft me verteld hoe ik dat moet doen.
Ik heb het niet geleerd op school.
Het was geen cursus die ik kon volgen.
Anders had ik dat wel gedaan.
Ik weet niet hoe ik jou minder moet missen.
Het is wat ik altijd heb gedaan.
Het is wat gebeurt als jij weggaat.
Ik heb altijd moeten missen.
Heb nooit genoeg gehad.
Heb nooit echt gehad.
Ik weet niet hoe ik kan loslaten.
Wat me dierbaar is.
Hoe ik een punt kan zetten.
Achter iets waar ik van hou.
Wat ik mis als het verdwijnt.
Waar ik over praat alsof het een deel van mezelf is.
Of waar ik aan denk als het er niet is.
Ik weet niet hoe ik iets moet doen.
Als ik het niet geleerd heb.
Dus ik doe maar wat.
Ik doe gewoon wat ik doe.
Ik weet niet hoe ik simpelweg gelukkig moet zijn.
Ze hebben het me niet geleerd op school.
Niemand heeft me een handleiding gegeven.
Of me verteld hoe ik dat moet doen.
Dus ik schrijf mijn fortuinen.
En ik schrijf mijn verhalen.
Omdat het me beter doet voelen.
Omdat het alles te dragen maakt.
En misschien ben ik verkeerd.
Misschien doe ik alles verkeerd.
Misschien zie ik alles verkeerd.
Maar leer me dan het juiste.
Leer me hoe ik het wel moet doen.
Leer me oneerlijk te zijn.
De waarheid te verzwijgen.
Leer me los te laten wat niet bij me hoort.
Gevoelloos te zijn.
Leer me onbezonnen in het diepe te springen.
Zonder denken.
Leer me niet bij iemand te willen zijn.
Niet met heel mijn hart nodig te hebben.
Leer me simpel te zijn.
Leer mij gewoon simpelweg gelukkig te zijn.
—————-
En als woorden alleen niet genoeg zijn…
Luister naar het nummer van Sarah Brightman – “This Love”
—————————
Laat jij even weten wat je ervan vindt? Plaats jouw reactie onderaan.
————————–
Stuur deze tekst door naar je:
Facebook-vrienden
Twitter-volgers
LinkedIn connecties
en bloglezers..
Mijn nieuw boek “Simpelweg gelukkig zijn!” al gelezen? Download hem nu GRATIS:
Soms… Ja, soms loopt het allemaal even niet zo lekker. Soms zou je liefst gewoon even gaan slapen… En niet meer wakker worden. Dan dringen goedbedoelde woorden niet echt binnen. Dan wil je liever niet horen dat “Morgen alles wel beter zal gaan!” Soms… Ja, soms kan niemand het oplossen voor jou.
Soms moet je gewoon even weten… Dat anderen je zijn voorgegaan. Ze bleven ondanks de pijn, het verdriet en de tegenslagen… Gewoon ademen… Zonder te weten, waarom of voor wat.
Soms moet je gewoon blijven ademen…
-> LEES verder…”VANDAAG!”
———————
“VANDAAG!”
Blijf ademen
Ook al wordt het je allemaal teveel
En stokt je adem in je keel
Hou nog even vol
Ook al doet elk moment je pijn
Of halen herinneringen je onderuit
Ook al krijg je geen antwoorden op vragen
Of worden gevoelens niet beantwoord
Heb je alles verloren wat je dierbaar was
Of loopt je leven niet zoals verwacht
Ook al weet je dat je beter verdient
En houden nachtmerries je wakker
Is elke zonnestraal teveel
Blijf geloven
Want elk moment kan jouw doorbraak zijn
Geef niet op
Je bent hier nog niet klaar
Soms moet je nog één keer ademhalen
Moet je nog één stap zetten
Soms moet je gewoon in beweging blijven
Of net in beweging komen
Laat je tranen stromen
Breek de muren om je heen
Ontplof
Schreeuw, brul en tier
Ontsnap naar verlaten oorden
Maar blijf ademen
Ook al heb je niets meer om voor te gaan
Je bent hier nog niet klaar
Je moet nog even doorgaan
Vechten voor vandaag
Moedig zijn voor morgen
Soms kan je alleen maar ademhalen
Geef niet op
Hou nog even vol
Want elk moment kan jouw doorbraak zijn.
—————————
En als woorden alleen niet genoeg zijn…
Luister naar het nummer van Kerrie Roberts – “Keep Breathing”
—————————
Laat jij even weten wat je ervan vindt? Plaats jouw reactie onderaan.
————————–
Stuur dit verhaal door naar je:
Facebook-vrienden
Twitter-volgers
LinkedIn connecties
en bloglezers..
Mijn nieuw boek “Simpelweg gelukkig zijn!” al gelezen? Download hem nu GRATIS:
Drie weken geleden werd ik gevraagd een monoloog te schrijven voor een toneelstuk. Het enige dat ik kreeg waren 2 woorden. Het moest gaan over…
“Innerlijke Schoonheid”
Als je me vandaag dezelfde opdracht zou geven, zou er waarschijnlijk een compleet ander verhaal ontstaan. Hieronder lees je de monoloog met als titel…
“Ik zie jou!”
Ik hoor heel graag wat jij ervan vindt. Geef je jouw reactie in het reactieveld onderaan?
—————————
Ik zie jou.
IK zie JOU!
Ik weet wie je bent.
Mij maak je niets wijs.
Ik breek die muur om je heen.
Steen voor steen.
Ook al ben jij er niet klaar voor.
Ik weet wie je verbergt.
Ik heb het gisteren gezien.
En vorige week.
Vandaag.
Die keer op café toen je vertelde.
Over vroeger en later.
Over wat je had meegemaakt.
En dat je alles al lang verwerkt had.
Het stoere pantser waarmee je je plots omhulde.
Beschermend.
Afschermend.
Een fractie van een seconde zag ik de pijn in jouw ogen.
Je liet me even zien wie je was.
Onder de harde buitenkant een mooi mens.
Zacht.
Mij beschermend.
Steunend.
Begrijpend.
Aanwezig.
Je ego aan de kant gezet.
Alleen maar jij.
ECHT jij!
Trek jouw harnas maar aan als dat goed voelt.
Ik weet wel wie je bent.
Laat mij maar.
Ik breek dwars door die muur om je heen.
Want ik zie jou.
IK zie JOU!
—————————
Soms zijn woorden niet genoeg…
Luister naar de prachtige pianoversie van Yiruma – “River flows in you”
—————————
Laat jij even weten wat je ervan vindt? Plaats jouw reactie onderaan.
————————–
Stuur dit verhaal door naar je:
Facebook-vrienden
Twitter-volgers
LinkedIn connecties
en bloglezers..
Schrijf je nu in voor de volgende schrijftips en kortverhalen:
Waar zou ik over schrijven als alle inspiratie op is. Als ik geen drie woorden krijg om een leidraad te hebben. Als ik geen houvast heb. Geen duidelijk doel of richting.
Dan doe ik maar wat. Ik zou schrijven over wat verloren is. Over wat weggaat. Maar kan er ooit iets weggaan als je er zelf niet achter staat?
Ik denk aan Beau die plots kan binnenkomen maar er niet meer is. Ik denk aan tennissen. Aan de zon. Aan verhuizen. Ergens anders gaan wonen en werken. Aan een buitenlands avontuur. Zal ik vertrekken of gewoon maar blijven waar ik ben?
Wat laat je achter als je plots een andere richting inslaat?
Een mallemolen van gedachten spookt door mijn hoofd.
Wie ben ik als ik impulsief beslissingen neem zonder na te denken of het wel goed is? Fouten maken kan toch of maar beter doordacht de planning volgen?
Wikken en wegen, weegschaal zijn of als een spring in het veld rondhuppelen? Dat doe ik zaterdag wel. Tomorrowland, niet echt mijn ding maar ik kijk er naar uit. Laat ons maar even gek doen. Even niet 100% Ine zijn. Gewoon gaan, zonder nadenken of perfect moeten zijn.
Even gewoon leven… Toch?
——————–
Waar zou jij een boek over willen/kunnen schrijven? Ik hoor het graag in het reactieveld onderaan!
Er zijn van die momenten dat je helemaal het Noorden kwijt bent.
Dat de wereld op zijn kop staat.
De grond onder je voeten wordt weggemaaid.
Je ziet geen einde en je vindt geen begin.
Je snapt niet hoe het zover is kunnen komen.
Je weet niet welke richting op te gaan of welke keuze je moet maken.
Je toekomst is onzeker.
De herinneringen aan vroeger spoken door je hoofd.
Je hart breekt en er blijft niets van je heel.
Je wereld stort in mekaar.
Je vindt je woorden niet.
Je kan geen keuze maken.
Op dat moment begin ik te schrijven.
Als de stemmen in mijn hoofd me gek maken.
Me slapeloze nachten bezorgen…
Dan kan ik niet anders dan schrijven.
Dan neemt een ander het even van me over.
Op dat moment komt er heel even rust in mezelf en om me heen…
SCHRIJF als het je allemaal teveel wordt!
——————————-
Ik ben bang
Ik ben bang om een foute keuze te maken
Ik ben bang voor de eenzaamheid
Dat ik het niet alleen red zonder jou
Ik ben bang voor morgen
Ik ben bang dat ik op een dag wakker word en besef wat ik heb laten gaan
Iemand geweldig
Iemand die me op handen draagt
Er voor me is
Er altijd voor me was
Ik ben bang dat ik de liefde laat gaan
Ik ben bang dat ik jou laat gaan voor iemand anders
Iemand die er niet is
Me niet op handen draagt
Er niet voor me is
Me afwijst
Ik ben bang om een foute keuze te maken
Ik voel me schuldig
Ik voel me schuldig omdat ik niet hard genoeg heb gevochten
Voor jou
Voor ons
Voor onze toekomst samen
Ik voel me schuldig omdat ik jou kwets
Jouw hart breek
Mezelf kwets
Mijn hart breek
Ik voel me schuldig tot in de toppen van mijn tenen
Omdat ik jou verdriet doe
Omdat ik onze toekomst vergooi
Voor een reden die ik soms gewoon niet begrijp
Ik voel me schuldig omdat ik geen keuze kan maken
Geen keuze wil maken
Ik voel me schuldig omdat het mijn fout is
Omdat ik niet even veel van jou hou als jij van mij
Ik voel me schuldig omdat ik jouw nummer één ben
Maar jij niet de mijne
Ik voel me schuldig omdat ik niet hard genoeg heb gevochten
Ik ben kwaad
Ik ben kwaad op mezelf
Ik ben kwaad op jou
Ik ben kwaad omdat ik jou aan het lijntje hou
En geen beslissing durf te nemen
Ik ben kwaad op een ander
Omdat mijn liefde onbeantwoord blijft
Ik ben kwaad omdat ik jouw talenten zie en die van mezelf niet
Omdat ik jouw geluk belangrijker vindt dan het mijne
Ik ben kwaad omdat onze liefde niet bleef duren
Ik ben kwaad omdat ik bang ben
Ik ben kwaad omdat ik me schuldig voel
Mezelf continu verwijten maak
Ik ben kwaad omdat het leven niet perfect is
Omdat ik niet perfect ben
Omdat ik niet krijg wat ik wil
Omdat ik niet kan geven wat jij wil
Ik ben kwaad op mezelf
Ik ben verdrietig
Ik ben verdrietig om wat ik achter laat
Ik ben verdrietig omdat onze wegen scheiden
Ik ben verdrietig om jouw verdriet
Om mijn verdriet
Om onze herinneringen
Ik ben verdrietig omdat ik los moet laten
Jou
En mij
Ons
Ik ben verdrietig omdat ik mezelf ben kwijt geraakt
Op weg van hier naar daar
Ik ben verdrietig omdat we na zoveel jaar nergens staan
Omdat ik stil lijk te staan
Om een toekomst die in duigen valt
Om de pijn die ik voel
Om de pijn die jij voelt
Ik ben verdrietig omdat ik de oorzaak ben van jouw pijn
Ik ben verdrietig om wat ik achter laat
Ik vind mijn woorden niet
Ik ben sprakeloos
Ik kan niet hardop vertellen wat ik voel
Wat ik wil
Ik weet het niet
Mijn verstand zegt duizend dingen
Mijn hart zwijgt in alle talen
Ik kan het niet horen
Ik kan het niet voelen
Ik ben verdoofd
Ik heb alles gegeven
Ik heb alles gezegd
Ik heb niets gegeven
Ik heb niets gezegd
Bij jou ben ik mezelf kwijt
Bij jou ben ik onzeker
Bij jou raak ik de draad kwijt
En verlies ik mijn verstand
Bij jou verlies ik mijn woorden
Ik zoek in jou wat ik mezelf niet kan geven
Ik zoek naar waardering
Ik zoek naar bevestiging
Ik zoek bij jou wat ik mezelf niet kan geven
Ik ben mijn eigenwaarde kwijt
Ik ben mijn vertrouwen kwijt
Ik ben mezelf kwijt
Ik ben helemaal het noorden kwijt
Ik vind mijn woorden niet
Onlangs keek ik naar een programma waarin mensen te horen kregen dat ze nog maar enkele maanden te leven hadden. Op zo’n moment kan je niet anders dan kiezen. Stuk voor stuk hakten ze knopen door, deden ze de dingen die ze echt wilden, zeiden ze de dingen die er echt toe deden zonder zich af te vragen of ze zichzelf of de ander kwetsten.
Als je morgen te horen krijgt dat je nog drie maanden te leven hebt, dan kan je niet anders dan LEVEN. Dan kan je niet anders dan DOEN.
Nu ben je vaak té bang om iets te doen of te zeggen. Je bent bang voor de reactie van anderen. Je hebt duizenden scenario’s in je hoofd van wat er zou kunnen gebeuren als je dit of dat doet.
Maar op momenten dat je een limiet krijgt, word je wakker geschud. Je wilt doen waar jij gelukkig van wordt. Je wilt zeggen waar jij mee zit. Je wilt de man of vrouw van je leven vertellen wat hij of zij voor jou betekent.
Je bent niet meer bang om een ‘nee’ te krijgen. Je bent niet meer bang dat de ander je afwijst of afstand neemt. Je wilt het gewoon gezegd hebben.
Op momenten dat jij een limiet krijgt maak jij de wereldreis die je altijd al had willen maken. Dan open je een Bed & Breakfast, een beachtennisclubje, start je jouw horecazaak en stop je met de job die jou ongelukkig maakt.
Op momenten dat je niet meer hoeft te werken voor jouw pensioen of om de toekomst veilig te stellen, ga je leven en doen waar jij blij van wordt. Dan zet je een punt achter de relatie die jou meer energie kost dan dat ze je geeft.
Wat als je op je 70ste wakker wordt? Echt wakker wordt.. en beseft van “Damn, ik heb 30 of 40 jaar geleden niet gedaan wat ik wou! Ik heb kansen laten schieten. Ik heb dingen niet gezegd. Ik heb reizen niet gemaakt omdat ik geen tijd had en te druk bezig was met… – Ja, met wat eigenlijk?”
Ik ben in een job gebleven omdat ik bang was voor verandering en geen idee had wat ik anders zou gaan doen.
Ik ben in een relatie gebleven omdat ik bang was om de veilige thuishaven achter te laten. Ik was echt bang voor dé eenzaamheid die me zou kunnen overvallen.
Ik ben niet gaan studeren omdat ik niet geloofde dat ik het kon. Ik was bang om te falen. Ik was bang voor de reactie van anderen. Ik was bang om mijn dromen te volgen. Ik was bang voor mezelf. Ik was bang… Ik was gewoon bang…
We zijn met zeven miljard mensen op deze wereld en angst is iets wat iedereen kent. Het is de angst die ons tegenhoudt om te doen waar we echt van dromen. Het is de angst die ons vasthoudt en ervoor zorgt dat we NIET kiezen.
Alleen beseffen we te laat dat NIET kiezen ook een keuze is.
Het is beter om te zeggen: “Damn, wat heb ik nu gedaan! Dat was een verkeerde keuze!” dan je op je 70ste te moeten afvragen… “Wat als…. ik dit of dat had gedaan… Hoe zou mijn leven er dan nu uitgezien hebben?!”
———————————-
We’re all wonderful people So when did we all get so fearful? Let’s finally find our voices…
———————————-
Wat zou jij kiezen? “Wat als…? “ of “Damn, wat heb ik nu gedaan!”. Ik hoor het graag in het reactieveld onderaan.