Als je weg met twijfels is bezaaid
En ‘t leven duizend keer sneller gaat
Dan je ooit kon dromen
Er geen eind aan wil komen
Dan zal ik er voor je zijn…
Want om jou geef ik meer dan heel even
Ik kan me niet voorstellen
Hoe ik zonder jou zou leven
Welke weg ik dan moet volgen
Vrezen zou ik die dag van morgen
Want bij jou wil ik zijn…

Heb je spijt van wat vroeger is gebeurd
En je de keuze had
Om een ander pad te kiezen
Zou je dan opnieuw de weg verliezen
Zou je alles anders doen
Alleen op je gevoel
Of bepaalt je verstand het doel
Weet toch dat ik ‘t zelfde voel
Gelukkig worden is ons levensdoel…
Want als je weg met twijfels is bezaaid
En je leven veel te snel gaat
Neem dan even tijd om te dromen
Zodat er aan die pijn een eind kan komen
Dan zal ik er voor je zijn…

Ik zocht de liefde
Hopeloos op zoek was ik
Ik zocht de vriendschap
Waar vond ik die toch
Ik zocht de zon
Waarom verdween die telkens weer
Ik zocht de sterren
Keer op keer kleurde de hemel pikzwart
Ik zocht naar antwoorden
Maar de vragen bleven komen
Ik zocht naar oplossingen
En elke dag ontstond een nieuw probleem

Heel m’n leven was een zoektocht
Naar liefde en vriendschap
Naar de zon en de sterren
Naar antwoorden en oplossingen
Tot ik besefte dat ze al die tijd al bij me waren

Een stem die riep
Sluit je ogen, liefste
Dan voel je de liefde
Jij bent je beste vriend
De zon die straalt in jou
Jij bent die ster die altijd schittert
Elk antwoord wacht in jou
Om gevonden te worden
Zet je masker af
En stop met zoeken want je hebt alles al gevonden.

Vrij zijn
Gewoon even blij zijn
Of boos zijn
Muisstil zijn
Brullen, schreeuwen, tieren
Simpelweg oorverdovend mogen zijn
Heel even niet hier zijn
Maar daar zijn
Een seconde dit zijn
Dan weer dat zijn

Vrij zijn
Gewoon even niet mij zijn
Maar jou zijn
Helemaal niemand hoeven zijn
Een kleur
Een boom
Een geluid
Een kloppend hart
De wind misschien
De regen, de zon of de maan
Ontastbaar
Zo ver weg
Of juist heel dichtbij
Liever even makkelijk
En niet moeilijk hoeven zijn
Iets groot
Of net iets heel klein

Kies maar
Je mag er zijn
Jij mag vrij zijn…

Ik wacht op je…. zoals beloofd
Op het terras van ons vakantiehuisje
In de verte passeert een zeilboot
Een dolfijn springt op uit het water
De houten vloer kraakt als ik uit de hangmat kom
Wat voelt het parelwitte zand heerlijk zacht en warm
Voor me glinstert het azuurblauwe water
Ik draai me om… en langverwacht hoor ik je stem
Vrouw toch, wat hou ik van jou

Ik kijk naar jouw foto
Ik kijk naar mijn foto
Onze foto’s

Als in een flits ben ik terug daar
Het strand
De zee
Jij
Ik
Toen was het nog wij

Nu ben jij het
En zij
Klinkt dat beter
Jij en zij?
Wat hield ik toch van jij en ik

Lieve zij
Ik zou jou willen vragen
Alsjeblieft
Laat mij
Laat ons
Waarom kan het niet
Jij, hij en ik?

Ik hou zo zielsveel van hem.
M’n maatje

Als in een droom
Langzaam ontwakend
Bewust wordend van de gedachte
Dat jij er altijd bent
Altijd zal zijn
Mijn hart
Jouw hart
Ons hart klopt
Samen
Apart

Onze foto’s
Als in een flits
Het strand
De zee
Jij en ik
Voor altijd WIJ!

Vraag me niet waarom ik dit doe
Je zou niet kunnen begrijpen
Vraag me niet waarom ik dit zeg
Je zou niet willen begrijpen.
Vraag me niet waarom ik dit denk
Je zou niet durven begrijpen
Vraag me niet hoe ik dat ervaar
Je zou niet mogen begrijpen.

Maar wat is dit en wat is dat.
Wat is mogen, kunnen, willen, durven.
Wat is zeggen, doen, denken, ervaren.
Wat valt er te begrijpen.
Wat is begrijpen.
Wat voel jij, wat voel ik.
Wie is jij, wie is ik.
Zijn we zij of wij.

Wat is hart en wat is verstand.
Wat als denken, voelen is.
Wat als voelen, denken is.
Is doorgaan ook stilstaan?
En als ik huil, lach ik dan.
Nu opstaan was daarnet vallen.
Spreken was ooit zwijgen.
Maar wat is huilen, lachen, opstaan, vallen.
Wat is spreken, wat is zwijgen.
Wat wil jij? Wat wil ik?
Wie ben jij.. wie ben ik..

Wil ik lachen, dan zal ik ook huilen.
Wil ik opstaan, dan ben ik eerst gevallen.
Wil ik voelen, dan is er ook denken.
Wil ik doorgaan, dan zal ik ook stilstaan.

Ik wil zwijgen maar toch wil ik spreken.
Wat zijn daden meer dan woorden.
Wat is een antwoord meer dan dé vraag.
Waarom vullen we een leegte op?
Kunnen we de leegte opvullen.
Waarmee vullen we de leegte op.
Als alles voor 99% leegte is.
Dan blijft een leegte leeg.

Misschien komt dit ongelegen.

En als ik lig en jij staat.
Wie zegt dat jij niet ligt en ik sta?
Maar wat is staan. Wat is liggen.
Wie ben jij. Wie ben ik.
Wat wil jij? Wat wil ik?
Je begrijpt me niet.
Wat als leven doodgaan is.
Wat als doodgaan opnieuw leven is..

Houden van mezelf…
Is gewoon heel stilletjes blijven zitten
Als het goed voelt
Heel luid schreeuwen
Als het rot voelt
Gek dansen in de woonkamer of de slaapkamer
Of sexy en sensueel
Als een vlinder, lyrisch en vrij
Of net heel afgewogen en afgelijnd
Maar jezelf nooit afbrekend
Dansen en het maakt niet uit hoe.

Houden van jezelf…
En rustig fouten mogen maken
Dezelfde fout opnieuw en opnieuw
Keer op keer op keer
Er verdrietig om mogen zijn
En boos als je wilt
Irritatie en frustratie
Vrij kunnen kiezen uit de stroom van emoties.

Houden van mezelf…
Is mezelf toelaten
Heel hard weg te lopen
Als het moeilijk wordt
Ik doodsbang ben
Geen uitweg zie
Simpelweg verwarring voelen
En voelen en voelen en voelen

Houden van mij
Is ook houden van jou
En houden van jou
Is houden van mij
Houden van is eenvoudig “Hart” zijn
En afstand nemen van “Het probleem”
Afvragend wat de liefde nu zou doen

Houden van mezelf
Is mezelf bij-houden
Ook al hou ik even niet van mezelf
Opstaan en weer verder gaan
Plots beseffen
Dat niets moet
Alles mag
Houden van jezelf… MAG.

Alleen maar kijken
Heel stil luisteren
Naar wat gezegd wordt
Het zoeken naar woorden
Verbonden met het hart
Opmerken wat verborgen is

Een gevoel
Klein en onzeker
Groots en vol vertrouwen
Ogen die zoeken
Naar verbinding
Gehoord willen worden
Gewoon simpelweg zoeken
En zoeken en zoeken en zoeken
Naar wat verborgen is
In jou
In mij

Ogen die spreken
Ogen die stralen
Woorden vervuld van iets
Van alles
Krachtig, moedig
En vol overgave stort je jezelf
In een verbinding
Tussen jou en mij

Gevangen…
Een verlangen
Om vrij te zijn
Te doen wat je niet kunt doen
Te zijn wie je niet kunt zijn

Blind
Doof
Gevoelloos
Geen smaak
Geen reuk

Op de tast zoek je de weg
Een weg
Jouw weg

Die angst om te vallen
Bang om je pijn te doen
Voetje voor voetje
Een stapje verder
Maar naar waar?

Een uitnodiging
Een uitdaging
Om je lat net iets hoger te leggen
Een andere weg in te slaan
Of gewoon te blijven waar je bent…

En plots beseffen
Dat je helemaal niets doen moet
Je moet niet gelukkig zijn
Niets moeten
Niets doen
Je mag gewoon alleen even zijn
Alleen zijn
Gewoon doof zijn
Blind zijn
Gevoelloos zijn
Heel even niet kwetsbaar zijn
Gewoon zitten
Of staan
Een stapje verder
Een stapje terug misschien

Plots beseffend
Dat je verlangen om vrij te zijn
Niets meer is
En niets minder
Het houdt je gevangen
In verlangen…

Hoe komt het dat je ineens een tekst of liedje hoort en het je tot in het diepst van je hart en ziel raakt
Je hoort en leest de tekst en eigenlijk zit je helemaal niet in zo’n situatie
En toch.. je adem stokt..
Het snijdt door merg en been
Je voelt het verdriet… het onbereikbare.. de verwarring… de pijn… de vragen.. het reiken naar rust en antwoorden
En je beseft dat dit eigenlijk helemaal niet jouw emoties zijn
Dit is niet jouw verdriet.. niet jouw pijn… niet jouw verwarring… en het is inderdaad niet jouw verhaal…

En dan ineens snap je het
Verdriet is verdriet
Pijn is pijn
Verwarring is verwarring
Is haar verdriet erger dan het mijne ?
Is zijn pijn minder erg dan mijn pijn?
Pijn is pijn
Verdriet is gewoon verdriet
En iedereen zit al eens in een situatie waarin alles verward lijkt

Iedereen stelt vragen en zoekt naar antwoorden
Je hoort de woorden en sommige woorden raken je dieper en intenser dan andere
Sommige woorden blijven nazinderen
En je denkt dat je hart en ziel geraakt worden.. maar kan je hart breken?
Kan je ziel geraakt worden?
Je sluit je ogen en het lijkt of je hart huilt
Weet je, mijn verdriet is gewoon verdriet
Mijn pijn is gewoon pijn
En mijn verwarring is soms zo verwarrend

En je bent op zoek naar rust en antwoorden
En dan hoor je ineens een liedje dat je raakt
En je hebt een moment van zinsverbijstering en je snapt er helemaal niets van
En dan opeens snap je het allemaal wel.. het laatste puzzelstukje..

Waarom laten we geen tranen toe?
Waarom verdringen we frustraties?
Waarom mogen we niet boos zijn?
We haten onzekerheid en twijfels
Angst willen we niet
Waarom worden we soms gekwetst door kritiek?
Waarom voelen we ons afgewezen als iemand ons niet wil?
Waarom kroppen we onze emoties op?
Wat heeft het voor zin?

Want dan hoor je opeens een liedje of gebeurt er iets in je leven dat je raakt en de grond onder je voeten wegmaait
Je weet opeens niks meer
Je vraagt je af
WAAROM?
WAT heeft dit te betekenen?
We vechten
We lopen weg
We willen niet luisteren
We schreeuwen
En tenslotte.. crashen we…
En dan huilen we… we zijn bang… we twijfelen en zijn onzeker… gefrustreerd…
We stellen ons duizend vragen
En we snappen het niet
Maar we krijgen zoveel tekens.. en spijtig genoeg willen we vaak niet luisteren…

Maar lieverd, alsjeblieft
Ik vraag je
HUIL!
ROEP.. SCHREEUW
TWIJFEL
Wees maar bang
Je mag het al eens “niet” weten

Maar besef.. dat je niet alleen bent… Want dat denken we zo vaak…
Ik ben jou
Jij bent mij
Jouw verdriet is mijn verdriet
Jouw pijn is ook mijn pijn
Jouw verwarring is mijn verwarring
En mijn angst is niet groter of kleiner dan jouw angst

Ik ben niet beter dan jou
Accepteer het gewoon.. dat je bang bent… dat je verdriet hebt… en even geen lichtpuntje ziet…
Besef dat alles cyclisch is.. en als je even niet weet waar je je bevindt.. dan is het heel normaal dat je verward bent…
Maar de zon… die is er altijd.. vaak zien we haar niet… door de storm en de gitzwarte wolken.. maar ze wil alleen maar schijnen..
Wacht maar af
Ze zal schijnen.. VOOR JOU.. VOOR MIJ…