De liefde…

Twee weken geleden kon je het laatste deel lezen van het verhaal Mallorca.
Voor wie dat gemist heeft… Je kan alle delen achter mekaar lezen via volgende link:
KLIK HIER.

Wil je liever een echt tastbaar boek in handen houden? Dat kan! Simpelweg Gelukkig Zijn ligt vanaf 22 oktober in de winkel. Het kortverhaal Sam vanaf 15 december! Wordt vervolgd…

——————–

Deze week… Een nieuwe 5Minute Shortstory met de 3 woorden van An Geuens!
Loslaten – Afscheid – Liefde

——————–

 

Loslaten. Ze kan het niet. Ze heeft het nooit geleerd. Stiekem vraagt ze zich af of het wel iets is dat je kan leren. Afscheid nemen. En of het ooit haar tweede natuur zal worden. Zoals koken, de afwas doen of een goed verhaal kunnen vertellen.

Afscheid nemen. Want dat is wat je doet als je loslaat. Als je loslaat moet je afscheid nemen. Het is niet iets wat je voor je plezier doet. Altijd heeft het te maken met liefde. Liefde voor iets of iemand. Liefde die in je lijf zit. Je hart verwarmt. Een ziel beroert. Verwarmt. Doet ontdooien.

Ze vraagt zich af hoe ze dat voor mekaar moet krijgen. Afscheid nemen van de liefde. Ze loslaten. Ze zachtjes vrij laten zijn. Haar weg laten gaan. Hoe neem je afscheid van iets dat je dichtbij wilt houden? Ze zoekt hopeloos naar een antwoord, een handleiding, een manier, een systeem. Het is zoeken naar een speld in een hooiberg. En als ze beseft dat het zinloos is om een antwoord te vinden op deze hartverscheurende vraag bedekken tranen haar gekwelde gezicht.

Er is geen makkelijke weg. Het valt niet in een hokje te stoppen. Dit kan ze niet overdenken. Want loslaten doe je niet met je verstand. Afscheid nemen doe je met hart en ziel. Als je iets of iemand loslaat lijk je een deel van jezelf te moeten laten gaan. Want waar je van houdt, zit in jou. Het is een deel van jou. En dan vragen ze jou om los te laten, afscheid te nemen, ruimte te geven?

En in ruil krijg je er tranen, pijn en leegte voor in de plaats. En dat lijkt op het eerste gezicht zo´n barslechte deal dat je gewoon wilt vasthouden aan wat je hebt. Dat je het nog even voor je uitschuift. Het nog even niet wilt voelen. Nog even wilt weglopen. De liefde nog even bij je wilt houden.

Alleen voel en hoor je de klok tikken. Het maakt je onrustig maar je wilt het niet horen. Je wilt het niet voelen. Maar het is er wel. Het beloert je als je niets om handen hebt. Het besluipt je als je alleen bent. Als de stilte je insluit slaat je hart een tel over. Je schrikt ´s nachts wakker omdat je in ademnood zit. Als je de nacht instapt valt de donkere leegte als een blok op je.

Loslaten. Ze probeert het wel. Afscheid nemen. Als het moet. Er echt geen andere keuze is. Maar de liefde loslaten? Ze nooit meer voelen? Nooit!

 

Heb jij 3 woorden voor mij? Dan schrijf ik jouw 5 Minute Shortstory! Ik hoor het graag in het reactieveld onderaan.

Ken je mensen in je omgeving die baat kunnen hebben bij dit verhaal?
Deel het met al je:

  • Facebook-vrienden
  • Twitter-volgers
  • LinkedIn connecties
  • en bloglezers…

Inspirerende groet, Ine Van Hofstraeten

Volg ons op Twitter: @PassieSchrijven volgen

“Vind ons leuk op Facebook” door op deze link te klikken

Duizend doorns

 

Je weet pas wat je mist als ze er niet meer is…
Hoe laat je los wat jou het dierbaarst is…

———————————————

Je ligt opgerold in een klein bolletje
De deken over je hoofd getrokken
Alle vensters zijn gesloten
De rolluiken naar beneden
Er kan geen sprietje licht naar binnen
Alles is afgesloten voor wat er buiten gebeurt
Je laat niemand binnen
Er kan niets naar buiten

Je zit alleen in een hoekje op café
Met een glas dat half leeg is
Je staart voor je uit
En hoopt dat niemand je aanspreekt
Je bent sprakeloos
En vindt je woorden niet
Je lijkt je tong verloren
Jouw hart in stukjes naast je op tafel

Je racet als eerste de berg af
Je zou moeten genieten van de stilte om je heen
De maagdelijk witte sneeuw brengt je in vervoering
Je mist haar aan je zij
Je kan het niet vergeten
Je sluit je ogen
De wind snijdt in je gezicht
Ze bevriest je hart tot het in 1000 stukjes breekt

Je spreekt een juichende menigte toe
Ze zijn speciaal voor jou gekomen
Jij schittert als nooit tevoren
Je wint je eerste grand slam tornooi
Tranen stromen over je gezicht
Niemand die jouw verdriet ziet
Donkerzwarte ogen kijken me verscheurd aan
Je ziel ligt voor je op de grond

Je zwoegt en zweet
Maar met de beste wil van de wereld
Deze cursus krijg je nooit vanbuiten geleerd
Voor deze test kan jij niet slagen
Flarden van jullie gesprek spoken door je hoofd
Dromen spatten uit mekaar
Je hoop vervliegt
Je ziet haar reflectie in de tranen op je bureau

Je verlangt naar warmte als je hart bevriest
Je wenst verkoeling als je huid verbrandt
Je hoopt op een lach als tranen stromen
Je verlangt naar licht als je zwetend wakker schrikt
Je weet pas hoeveel je van haar houdt
Als ze morgen plots verdwijnt
Als je beseft hoeveel je van haar houdt
Blijf jij alleen achter, verbitterd en koud.

Luister zeker naar dit prachtige nummer… Het zegt alles…

 

Wat vindt jij van deze nieuwe tekst?
Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Ik wil mensen bereiken met mijn teksten en verhalen. Een aantal gebeurtenissen in 2012 deed me beseffen dat ik meer te doen had dan gewoon maar ‘er zijn’. Zou je mij willen helpen en deze tekst delen met kennissen en vrienden op Facebook, Twitter of Linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen?


Dank je wel!
Ine

Volg mij op Twitter: @IneVHofstraeten volgen