Als je de website van Passie voor Schrijven de laatste weken gevolgd heb, dan kon je mijn ´avonturen´ in Mallorca lezen. Mocht je nu pas beginnen lezen, een korte inleiding…
Na een turbulent 2013-2014 vertrok ik begin juni een weekje naar Mallorca. Ik vond altijd wel een reden waarom het even niet uit kwam maar als de emmer overloopt… Dan is het vijf óver twaalf.
Op reis gaan? Niets speciaals zou je zeggen?! Klopt… maar ik ging alleen. En dat kon best wel eens misgaan. Maar het werd één van mijn allerbeste vakanties. Wat heb ik op dat weekje veel over mezelf (en mijn omgeving) geleerd….
Mocht je de eerste delen gemist hebben dan kan je die nu lezen.
Dit is het vijfde deel. Veel leesplezier!
Ik hoor graag wat je ervan vindt in het reactieveld onderaan.
x Ine
——————————–
DAG 4 – MAANDAG
Mijn vakantie is al bijna halfweg dus als ik nog iets van Mallorca wil zien moet het toch gaan gebeuren. Ik slenter al drie volle dagen in en rond het hotel maar nu ben ik klaar om het eiland te gaan verkennen.
En mijn dag staat volgepland. Ik ´moet´ tien dorpjes zien. Van impulsiviteit is absoluut geen sprake!
Vandaag staat de auto gelukkig wel klaar. Na wat heen en weer geloop tussen twee hotels om de juiste auto verkoper te vinden – weer een cadeautje van mijn voortreffelijke reisorganisatie – zit ik eindelijk vastgeklikt in mijn stoere Seat Ibiza.
Ik werp nog een laatste blik op de kaart en bekijk de uitgestippelde route aandachtig. Hoe ik dat klaar ga spelen weet ik niet. Een stem vraagt me zacht of ik niet aan het overdrijven ben. Maar mijn wil is sterker dan mijn verstand en vertelt me dat het lijstje afgewerkt moet worden. Ha, die lijstjes toch altijd…
Vanaf Cala Ratjada rijden we een dik uur naar de hoofdstad Palma. Ik wil de populaire badplaatsen Port Illetes, Cala Major en Palma Nova zeker een bezoekje brengen. Daarna springen we nog even Santa Ponca binnen. In de haven van Port D´antratx vermoed ik even te gaan zwemmen en dan gaat het via de westkust door de dorpjes Estellencs, Valldemossa, Deía, Port de Soller en als kers op de taart, de absolute ´place to be´ Fornalutx! Ik heb me laten vertellen dat het een van de mooiste vakantiebestemmingen van Spanje is.
Goed gek? Ja, dat weet ik nu! Maar die bewuste maandag moest en zou het gaan gebeuren.
De zon brandt op mijn zwarte Seat en hoewel ik vol goede moed en boordevol energie vertrek, merk ik na amper vijf kilometer dat ik geen airco heb. De raampjes gaan al snel naar beneden en als een rasechte Spanjaard doorkruis ik het eiland.
De populaire badplaatsen Port Illetes, Cala Major en Palma Nova ben ik na amper vijf minuten beu gezien maar hoogstwaarschijnlijk ligt het aan mij. Waarschijnlijk ben ik net op de verkeerde plaats gestopt. Maar mijn druk schema laat me niet toe om op verkenningstocht te gaan. Ine!!!!!
Als ik aankom in Port D´antratx staat mijn hart even stil. De rust overvalt me en het adembenemende uitzicht op de haven projecteert me terug in de tijd. Als een rubberbootje voorbij vaart met aan boord een enkele ziel wenste ik dat mijn speedboot nooit gezonken was. De wind door je haren. Enkel jij en het water. Wat moet je nog meer hebben? Ik blijf nog even voor me uit staren als de denker opeens beslist dat het tijd is om te gaan.
We gaan op weg langs de westkust met zijn honderden bochten, tientallen Vespa´s en schaars geklede motorrijders. Als ik het piepkleine dorpje Estellencs doorkruis roept een stem dat ik echt moet stoppen maar het is al 14u en ik ben nog niet halfweg. Dus Estellencs lijkt onwaarschijnlijk mooi maar ik heb er geen centimeter van gezien.
In Valldemossa stop ik voor een ijsje en kuier wat rond in de straatjes. Als ik het Kartuizerklooster en zijn bloementuin passeer meen ik Chopin te horen spelen. Zou het kunnen dat zijn ziel hier nog ronddwaalt? Of beeld ik me dat maar in?
Het mooie Port de Soller met zijn oude tramsporen beneemt me de adem…. Het is nu pas dat ik merk dat ik altijd bezig ben met wat ik vijf minuten later ga doen. Of binnen een uur, of straks. Maar echt genieten van het nu is er niet bij.
Ik verplicht me op een steiger te gaan zitten en heel even niets te doen Alleen maar te kijken. Naar de tram die fluitend voorbij tuft. Het parelwitte strand. Een verliefd koppel dat met veel plezier hun coupe vers fruit leeg lepelt. Een poepsjieke, oudere dame die haar fifi uitlaat. Volgens mij de eerste keer dat ik een hond tegen kom sinds mijn aankomst vrijdagmorgen. Het leven is mooi, alleen ben ik te veel bezig met de volgende stap om er ten volle van te kunnen genieten.
Op weg naar Fornalutx besef ik dat ik doodop ben. Ik zit al bijna zes uur non stop in de auto en wat het hoogtepunt van de dag moet worden is absoluut dé druppel. Ik strompel het mooiste dorpje van Spanje door maar mijn lichaam zegt dat het genoeg is. De 400 meter trappen, om de haven van Soller te aanschouwen, kan ik niet meer afleggen. Na amper vijftien minuten kan ik niet anders dan mijn energieke Seat vragen me veilig thuis te brengen en dat doet ze dan ook.
Ik neem mezelf voor het morgen helemaal anders te gaan doen… We shall See!
Les nummer vijf: Ine, stop met zoveel te plannen en jezelf te verplichten ALLES te moeten doen. Geniet ervan en volg je gevoel. Te veel moeten doen, leidt uiteindelijk tot… niets.
….. WORDT VERVOLGD ….
—————————
Wat is jouw beste vakantie ooit? Ik hoor het graag in het reactieveld onderaan.
Ken je mensen in je omgeving die baat kunnen hebben bij dit verhaal?
Deel het met al je:
- Facebook-vrienden
- Twitter-volgers
- LinkedIn connecties
- en bloglezers…
Inspirerende groet, Ine Van Hofstraeten
PS: Hou Passie voor Schrijven zeker in de gaten voor de rest van het verhaal…. 🙂
Volg ons op Twitter: @PassieSchrijven volgen