Jouw golven rollen op het strand. Ze strelen zachtjes mijn tenen en een rilling trekt door mijn lichaam. Als ik mijn ogen sluit lijkt het of jij mijn zorgen mee neemt. Ze lijken te verdwijnen als sneeuw voor de zon. Elke nieuwe golf spoelt de twijfel weg. Jij neemt mijn verdriet mee. Je kalmeert de boosheid en je maakt mijn leven lichter. Als ik naar jou toe kom met een vraag breng jij altijd rust in mijn hoofd. Jij maakt plaats voor antwoorden. Jouw wind neemt de wind uit mijn zeilen. Je brengt rust als ik het oh zo nodig heb.

Als ik bij jou ben voel ik dat ik thuiskom. Ik kijk in jouw oneindige water, zie jouw vogels vliegen en voel hoe de wolken boven jou hangen. Ik kan niet anders dan dankbaar zijn voor zoveel rust, zoveel schoonheid. Jij brengt verlangens naar boven die al sinds een eeuwigheid verborgen liggen onder stof, een dikke laag emoties, zorgen en verdriet. Jouw water spoelt weg wat niet meer nodig is. Jij laat dromen ontwaken, maakt hoofden leeg en reikt oplossingen aan voor zwaarmoedige problemen.

Door jou wordt alles lichter.  Jij geeft me zoveel en je vraagt er nooit iets voor in de plaats. Als ik wegga blijf jij waar je bent en als ik terugkom ben jij er nog steeds. Er is niemand trouwer dan jij. Jij bent ‘mijn zee’ en ik hou van jou.

Ik hoor heel graag wat jij vindt van deze nieuwe “Brief aan.. ”
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Kan jij me inspiratie geven… aan wie zou jij een brief willen schrijven? (een persoon, een dier, ….)

Groetjes,
Ine