Als ‘Vechten tegen…’ niet helpt…

“1000 vrouwen deden mee aan de witte linten campagne tegen geweld op vrouwen” schalt er door de radio. Ik ben op weg naar huis en hoor het nieuws nog net. Mijn maag balt samen. Een beeld van een mishandelde vrouw, bont en blauw geslagen, spookt door mijn hoofd. Dit kan toch niet de bedoeling zijn? Ik snap wel wat ze willen bereiken. Ze willen deze problematiek aankaarten en het ‘in the picture’ zetten maar ik vraag me af of het de juiste manier is…

Ik heb tal van opleidingen gevolgd en keer op keer hoorde ik hetzelfde… “Waar je op focust wordt groter. Waar jij aandacht aan geeft, daar gaat je energie naar toe.” Dus ik vraag me af: “als we betogen “tegen” iets, wat gebeurt er dan in werkelijkheid? Dan wordt dat alleen maar groter, toch?”

Zeg nu zelf… Als ik hoor dat er een protestactie tegen oorlog wordt georganiseerd, denk ik niet aan vrede maar krijg ik beelden van oorlog in mijn hoofd.
Wat zou er gebeuren als we protesteren voor vrede… Een heel ander gevoel krijg je daarbij. Ik ben er niet helemaal uit hoe we het moeten verwoorden maar vechten vóór “Liefde voor vrouwen” brengt ons al een eind op weg, toch?

Het is maar een gedachte waar ik mee speel en ik kan het maar beter voor mezelf houden want anders word ik toch weer voor gek verklaard! Hoe moet ik een ander in godsnaam zover krijgen dat hij hetzelfde denkt…

Als je op de snelweg rijdt en focust op die auto op de pechstrook, dan rijd je er ongetwijfeld tegen aan. Waarom gebeuren er anders zoveel ongelukken met vrachtwagens die een auto op de pechstrook omver maaien?
Als je naar links wil afslaan dan kijk je toch ook niet naar rechts? Dus als je een einde wil maken aan het mishandelen van vrouwen, dan kan je toch beter niet focussen op het mishandelen van vrouwen… Toch?

Dus, waar je jouw aandacht op richt, wordt groter. Laat ons focussen op alles waar we “voor” zijn. Laat ons vechten voor wat we willen! Als we stoppen met vechten tegen alles waar we tegen zijn dan sparen we onze energie. Als we die energie bundelen en gestroomlijnd als één geheel vechten voor wat ons diep vanbinnen bezig houdt dan ziet alles er anders uit. Samen kunnen we een wereld creëren die zoveel mooier is als we maar stoppen met vechten tegen dingen die ons koud maken vanbinnen. Laat ons focussen en energie geven aan onze dromen en doelen, aan vriendschap en aan liefde. Het zijn deze dingen die ons warm maken. Onze warmte doet andere harten verwarmen.

Als je hoofd, je hart en je lijf zeggen dat je moet… DAN MOET JE…

Ik hoor heel graag wat jij vindt van deze nieuwe “Column” .
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en deze column willen delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Groetjes,
Ine


Vijftig Tinten

“Vijftig Tinten” is overal. Ik zet de TV op en Paul De Leeuw schreeuwt naar het publiek om te vragen wie er deze zomer “Vijftig Tinten” heeft gelezen. Daarnaast nog andere schunnige vragen die ik liever niet neerschijf. Ik ga tennissen en heel de avond gaat het over liftscènes, standjes, seks, seks en seks. Overal waar ik kom, vijftig tinten rood, grijs en blauw. Ik word vijftig tinten roos want ik heb hem niet gelezen en als schrijver kan je dat toch niet maken. “Vijftig tinten” is een hype in binnen- en buitenland en ik moet blozend bekennen dat ik geen idee heb waar het over gaat.

Nieuwsgierig als ik ben, schiet ik in actie. Ik schaf me de complete trilogie aan en ik begin te lezen. En inderdaad ik lees seks, heel veel seks. Maar als schrijver kijk ik verder. Ik merk de personages op, de details en de manier van schrijven die werkelijk subliem is. En ok, de seks is goed vertegenwoordigd maar ik snap niet dat sommige mensen zo kortzichtig kunnen zijn. Ik snap niet dat 99% uit mijn omgeving de reeks bestempelt als het verlengde van de Kamasutra.

Ik vind E L James geweldig en ik ben nog nooit zo omver geblazen door een boek. Ingenieus is die vrouw. Haar wil ik ontmoeten en niet Meneer Christian Grey zoals de rest van ‘naar adem snakkend Vlaanderen’. Ik vind het prachtig wat ze doet en hoe ze het doet. Nummer twee is zelfs nog beter: meer personages, meer details en een beter uitgewerkt plot. Maar ja, ik ben schrijver en ik ben met andere dingen bezig dan de vrouw die zich rustig in haar zetel nestelt op zoek naar, ja, seks misschien?

James daagt me uit om pen en papier te pakken. Of mijn laptop, want ik ben niet zo van de oude stempel. Ze daagt me uit om verhaallijnen te ontwikkelen, personages uit te diepen en mensen naar het puntje van hun stoel te trekken. Op weg naar meer en beter…