Wat doe je als je echt nood hebt aan vakantie maar niemand vindt om mee te gaan? Ga je dan alleen of blijf je thuis?
Wel, ik had er mooi genoeg van. Ik voelde dat ik weg moest. Thuis blijven zitten zou me toch maar doen werken. Ik zou geen moment rust vinden omdat ik altijd wel iets zou vinden om te doen.
De tuin in orde brengen, het huis schilderen, de was, de strijk, mijn websites in orde maken… Je kent het wel. Je vindt altijd wel iets om te doen als je ´vakantie´ hebt maar thuis blijft.
Dus ik besloot om het erop te wagen 
en de stap te zetten. Alleen op vakantie, een weekje naar Mallorca. Het werd één van mijn allerbeste vakanties. Maar oh ja, wat kom je jezelf tegen en oh ja, wat heb ik op dat weekje veel over mezelf (en mijn omgeving) geleerd….
Ik zou er een boek over kunnen schrijven…
Dit is het eerste deel!
————————-
DAG 1 – DONDERDAGNACHT.
Om 01.00 schrik ik wakker. Ik zit – of lig – in mijn dressing. Mijn oriëntatie en geheugen laat me even in de steek. Tot op de dag van vandaag weet ik nog altijd niet hoe of wat. Ja, je leest het goed. Ik lig niet in mijn bed maar om één of andere reden zit ik in mijn dressing.
Ik bots met de achterkant van mijn hoofd tegen iets hard. Ik schrik wakker en spring, schuif of vlieg half slapend terug mijn bed in. Ik verkeer in een roes en nee, ik had ´s avonds maar één wijntje gedronken en ben absoluut tegen drugs. Dus ook dat kon het niet zijn…
Het voelt alsof mijn knie in brand staat. Maar na een dik uur lijk ik terug in slaap te vallen. Om 03.00 gaat mijn wekker af. Papa komt me halen om me naar Zaventem te brengen. Opnieuw lijkt het alsof mijn knie in brand staat. Als ik het licht aan doe zie ik pas hoe gehavend die eruit ziet. Rechterknie – verbrand en geschaafd. Achterkant van mijn hoofd – een bult. En als kers op de taart, een blauwe plek van tien centimeter op drie op mijn rechter dij. Het enige dat ik me nog kan herinneren is een wazige droom. Ik zit in een kleine ruimte, een liftkoker of iets dat daarmee te vergelijken valt. En de ruimte wordt hoe langer hoe kleiner. Ik heb geen tijd om er mijn hoofd over te breken. Maar hopelijk wordt dit de komende week niet de standaard.
Klokslag 04.00 stopt mijn taxi voor de deur. Op het allerlaatste moment besluit ik mijn privé-gsm thuis te laten en alleen die van het werk in mijn rugzak te stoppen. Soms zijn impulsieve acties niet echt handig, zo zal later blijken…
Twee uur later stap ik, ingecheckt en wel, op mijn dooie gemak de Starbucks binnen. Ik bestel een overdreven dure cappucino en laat me uitgebreid op de bank vallen. Mijn vakantie kan nu echt beginnen. Ik ben er klaar voor en man, wat heb ik er zin in. Dit voelt als een andere Ine. Even geen mails, gsm en de hectiek van de laatste maanden achter me laten…
VRIJDAG.
Om klokslag 10.00 zet ons vliegtuig voet aan de Mallorcaanse grond. We zitten perfect op schema. Als ik mijn gsm wil opzetten kom ik tot de vervelende conclusie dat het niet echt handig is om een nieuwe gsm mee te nemen en de PIN-code thuis te vergeten. De stress maakt zich even van me meester. Niet zozeer om mezelf maar als je beloofd hebt om direct bij landing een sms te sturen van goede aankomst dan zit je even in de penarie. Mijn brein maakt overuren. Maar op dat moment kan ik niet anders dan mee gaan met de stroom. Twee uur later los ik het probleem op door via via een email te sturen.
Les nummer één: Soms lost jezelf zorgen maken niets op. Los het probleem op van zodra je kan, maar maak je in tussentijd geen zorgen. Het heeft geen zin! Jezelf zorgen maken, zonder iets te kunnen doen heeft maar één doel: de tijd doden.
….. WORDT VERVOLGD ….
—————————
Wat zou jij doen…. Thuisblijven of alleen op vakantie vertrekken? Wat is jouw ervaring? Ik hoor het graag in het reactieveld onderaan.
Ken je mensen in je omgeving die baat kunnen hebben bij dit verhaal?
Deel het met al je:
- Facebook-vrienden
- Twitter-volgers
- LinkedIn connecties
- en bloglezers…
Inspirerende groet, Ine Van Hofstraeten
PS: Hou Passie voor Schrijven zeker in de gaten voor de rest van het verhaal…. 🙂
Volg ons op Twitter: @PassieSchrijven volgen