Willen we niet allemaal Simpelweg Gelukkig Zijn?

“Doe eens rustig aan! Maak het jezelf toch niet zo moeilijk! Geniet nu eens van de kleine dingen!”

Klinkt dat bekend? Het heeft een tijd geduurd voor ik het snapte en soms vergeet ik het nog wel eens. Maar het is, oh, zo waar! 

Veel dingen zijn zo vanzelfsprekend geworden dat we ze niet meer opmerken. Achteraf besef je pas dat het de kleine dingen zijn die je echt gelukkig maken. Dingen die je elke dag kan doen. Maar die we vaak niet doen omdat we bezig zijn met die ene grote droom.

Met het boek Simpelweg gelukkig zijn! wil ik een zaadje planten.

Iemand zei me onlangs dat een leven zonder doel geen leven is. Ik ben het daar helemaal mee eens. Ik weet, voor mezelf, dat de grote dromen me wakker houden. Ze geven me een drive. Ze maken dat ik ’s morgens uit mijn bed wil springen om aan de dag te beginnen. Ik hou er af en toe wel van om als toerist rond te lopen maar ik ben altijd blij als ik de gids kan zijn.

Ik hoop dat Simpelweg gelukkig zijn! een gids kan zijn voor jou. Op weg, een stukje dichter bij…

“Simpelweg gelukkig zijn!”

Het zijn 101 dingen, groot en klein die je gedaan moet hebben…

Het zijn 101 verhalen…

————————————–

DIT ZIJN ER ALVAST VIJF!

1)   Zwemmen met dolfijnen

Ik sta in het water en de adrenaline giert door mijn lijf. Op nog geen vijf centimeter vanmij zwemt Laïka voorbij. Ik kan het niet vatten. Met een bang hartje raak ik haar aan. Ze voelt zo glad en helemaal anders dan ik had verwacht. Ik buig me voorover en geef een kusje op haar neus. Ze kijkt me vrolijk aan. Ik smelt…

 

2)   New York City

Ik stap de deur van ons hotel uit en word overspoeld door de gezellige New Yorkse drukte. Het is vijf uur ‘s morgens maar nu snap ik waarom ze zeggen: ‘The City That Never Sleeps’. Mensen lopen gehaast voorbij. Het geroezemoes sluit me in. De taxichauffeurs roepen door elkaar heen. Ik kan me er niet druk om maken want ik ben op vakantie. Ik bekijk mijn lijstje van dingen die ik vandaag wil zien. Het Vrijheidsbeeld, Wall Street, het nieuwe One World Trade Center,… En vanavond een live saxofonist in een van New Yorks beste jazz cafés! Hell yeah, I love it!

 

3)   Als eerste de berg af snowboarden

Een maagdelijk wit sneeuwtapijt strekt zich voor me uit. Ik heb als eerste de lift genomen terwijl de rest van de wereld zich nog liever even omhult in een deken van slaap. Ik ben klaarwakker.
Een adelaar strijkt naast me neer en kijkt me doordringend aan. Twee zielen die het aandurven. Ik ben dus niet alleen.
Ik trek mijn muts een laatste keer over mijn half bevroren gezicht en sjees als een gek de berg af. Ik hoor de knisperende sneeuw onder mijn ski’s opspatten als ik een scherpe bocht naar links neem. Nog honderd meter en ik bereik de finish…

 

4)   Las ramblas in Barcelona

Hoewel het officieel ‘La rambla’ is zeg ik als een echte Spanjaard, ‘Las ramblas’. Ik ben verliefd op de brede, drukke, gezellige boulevard die in het midden enkel toegankelijk is voor voetgangers. Ik hou van het kuieren langs terrasjes, dagbladenkiosken en verkopers van vogels en reptielen. Er zijn de tekenaars van karikaturen die vrolijk en vrij grappen maken met elke voorbijganger.
Maar het zijn vooral de kunstenaars en ontelbare levende standbeelden die mijn hart gestolen hebben. Een jong meisje in het bijzonder trekt vandaag mijn aandacht. Ze is amper twaalf maar ze tekent heel precies en weet elk detail van de man voor haar vast te leggen op papier. Ik zet me op een bankje en kijk vol bewondering toe. Wat hou ik van dit Barcelona!  

5)   Met een speedboot over het water scheuren

 “Hoe snel kan deze jongen?”
De chauffeur kijkt me lachend aan.
“Zal ik er even alles uithalen?”
“Yes!”
“Ok lady, your wish is my command.”
Ik zet me op het tweede zitje vooraan. Het eerste zitje laat ik liever aan mijn iets moedigere collega. Hij heeft net iets meer kracht om zich vast te houden als we dadelijk de wildste stunts doen. Toch een beetje een bangerik, ik. Onze schreeuwende woorden worden opgeslokt in het water en meegenomen met de gierende wind. Vasthouden is de boodschap. We scheuren tegen honderd kilometer per uur over het water. Dat is toch hoe het voelt. Als ik het achteraf aan de chauffeur vraag, zegt hij dat we net geen zestig hebben gehaald. Spijtig, had ik mooi kunnen uitpakken…

  ————————————–

Meer lezen van Simpelweg Gelukkig Zijn? Schrijf je dan nu in!

Ga naar https://passievoorschrijven.be/simpelweg-gelukkig-zijn/

 ————————————–

Ik zoek 10 proeflezers om het volledige boek door te lezen!! Stuur een mailtje naar info@passievoorschrijven.be.

 ————————————–

Mocht jij iemand kennen die wilt proeflezen of die meer wilt weten over het boek Simpelweg Gelukkig Zijn… wil je dit dan delen met jouw:

• Facebook-vrienden
• Twitter-volgers
• LinkedIn connecties
• en bloglezers..

Volg mij op Twitter: @PassieSchrijven volgen

“Vind ons leuk op Facebook” door op deze link te klikken.

—————————

Happy Christmas! x Ine Van Hofstraeten