Ik snap niet waarom ik voel wat ik voel. Ik heb je maar zes maanden gekend maar het lijkt zoveel langer. Je zei dat je altijd je verstand had gevolgd en dat je er geen duidelijke reden voor kon geven. Je moest gewoon gaan. Iets anders gaan doen. Het maakt me niet meer uit wat er vorige week gezegd zou zijn. En of het nu een mes in mijn rug was of niet. Het doet er niet meer toe. Wat reëel is en er toe doet is wat er nu op dit moment gebeurt. We vergeten vorige week en gisteren. Het is vandaag dat telt. En vandaag laat jij een leegte achter… bij mij.
Ik trok de deur vanmorgen dicht en daar was het verdriet. De tranen stroomden over mijn wangen en ik kon niet uitleggen waarom. Ik had er geen verklaring voor. Misschien zijn het jouw woorden. Jouw gevoel deed jou deze beslissing nemen. Onwillekeurig werd ik geconfronteerd met iedereen die de laatste jaren vertrokken is. Sommigen lieten weten waarom en anderen gingen er ineens vandoor. Zonder een reden, zonder een duidelijk antwoord. Ze lieten me achter met onbeantwoorde vragen. En dan ga je verder en neem je jezelf voor om het los te laten. Maar op momenten als vandaag ketst het als een boomerang in mijn gezicht. Oud zeer en onverteerd verdriet komen naar boven. Het overmant me. Het doet me vragen stellen over ‘je verstand volgen’ of ‘luisteren naar dat gevoel’.
Als iemand gaat wordt er een leegte achtergelaten. We willen het opvullen met iets anders. We zoeken andere mensen en andere dingen om zo snel mogelijk verlost te zijn van die pijn. Vandaag besef ik dat die leegtes simpelweg niet opgevuld kunnen worden. En het doet er niet toe, of jij nu goed was in wat je deed, of er nu dingen gezegd zijn die mij pijn hebben gedaan en of het de verkeerde beslissing was.
Het doet er allemaal niet meer toe. We gaan elk een andere weg op. Ik hoop dat het je goed gaat. Ik hoop dat je hart je brengt naar daar waar jij moet zijn. Ik wil je bedanken voor de tijd dat we samen mochten lopen. Je hebt me geraakt en je hebt me rijker gemaakt. Door jouw vertrek laat jij een leegte achter en vandaag heb ik beseft dat die door niemand anders opgevuld kan worden. Ik zal je missen!
Ik hoor heel graag wat jij vindt van deze nieuwe “Brief aan.. ”
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.
Kan jij me inspiratie geven… aan wie zou jij een brief willen schrijven?
Groetjes,
Ine
