Boemerang

Deze week een nieuwe 5Minute Shortstory met de 3 woorden van Cid!
Jezelf graag zien…

Soms krijg je woorden die niet direct voor de hand liggen…

———————-

 “Zie me graag!” scheeuwt ze me in alle staten toe. Ik bekijk haar achterdochtig, met een mengeling van afschuw, pijn en het laatste beetje verdriet.

Hoe moet ik dat doen? Haar graag zien.” Ik kan me niet herinneren dat iemand me dat ooit gevraagd heeft. Bij mij gebeurt dat automatisch. Ik zie je graag of ik zie je niet graag.

Maar nu ze mij smeekt om liefde weet ik het niet meer. “Jezelf graag zien”, werp ik haar een vragende blik toe, “doe jij dat wel?”

Ze stort neer. Voor me niet meer dan een hoopje ellende. Ik voel me niet geroepen om haar op te rapen. Vandaag niet. Ik heb er de kracht niet voor. Ik schuif een stoel dichterbij en laat me uitgeput en leeg vallen. De leegte trekt aan me maar ik laat het niet toe.

Ze weet niet wat ze van me vraagt. Het laatste stukje energie voel ik als een rivier uit me stromen. In gedachten stromen van helrood en zachtgroen die uitmonden in een fris blauw stroompje.

Als een rivier. De titel van het boek van Paulo Coelho dwarrelt voorbij en beneemt me de adem. Net zoals zij me zo vaak de adem ontnam. Tot ik niet anders kon dan ontsnappen omdat ik voelde dat ik niets meer te verliezen had.

Ze is alles verloren. Als ik naar haar kijk zie ik dat ze de weg kwijt is en niet weet welke richting ze moet opgaan.

Haar woorden komen als een boemerang op me af. Haar graag zien? Hoe moet ik dat doen als er niets meer van ons over is. Als alles een illusie was?

Ze weet niet wat ze van me vraagt. Ik heb er simpelweg de energie niet meer voor. Mijn leven ging door. Zonder haar. Net als de rivier die bleef stromen. Ja, als een rivier…

———————–

Stuur jouw drie woorden en ik schrijf jouw 5 Minute Shortstory! Ik hoor het graag in het reactieveld onderaan.

Ken je mensen in je omgeving die baat kunnen hebben bij dit verhaal?
Deel het met al je:

  • Facebook-vrienden
  • Twitter-volgers
  • LinkedIn connecties
  • en bloglezers…

Inspirerende groet, Ine Van Hofstraeten

Volg ons op Twitter: @PassieSchrijven volgen

“Vind ons leuk op Facebook” door op deze link te klikken!

De liefde…

Twee weken geleden kon je het laatste deel lezen van het verhaal Mallorca.
Voor wie dat gemist heeft… Je kan alle delen achter mekaar lezen via volgende link:
KLIK HIER.

Wil je liever een echt tastbaar boek in handen houden? Dat kan! Simpelweg Gelukkig Zijn ligt vanaf 22 oktober in de winkel. Het kortverhaal Sam vanaf 15 december! Wordt vervolgd…

——————–

Deze week… Een nieuwe 5Minute Shortstory met de 3 woorden van An Geuens!
Loslaten – Afscheid – Liefde

——————–

 

Loslaten. Ze kan het niet. Ze heeft het nooit geleerd. Stiekem vraagt ze zich af of het wel iets is dat je kan leren. Afscheid nemen. En of het ooit haar tweede natuur zal worden. Zoals koken, de afwas doen of een goed verhaal kunnen vertellen.

Afscheid nemen. Want dat is wat je doet als je loslaat. Als je loslaat moet je afscheid nemen. Het is niet iets wat je voor je plezier doet. Altijd heeft het te maken met liefde. Liefde voor iets of iemand. Liefde die in je lijf zit. Je hart verwarmt. Een ziel beroert. Verwarmt. Doet ontdooien.

Ze vraagt zich af hoe ze dat voor mekaar moet krijgen. Afscheid nemen van de liefde. Ze loslaten. Ze zachtjes vrij laten zijn. Haar weg laten gaan. Hoe neem je afscheid van iets dat je dichtbij wilt houden? Ze zoekt hopeloos naar een antwoord, een handleiding, een manier, een systeem. Het is zoeken naar een speld in een hooiberg. En als ze beseft dat het zinloos is om een antwoord te vinden op deze hartverscheurende vraag bedekken tranen haar gekwelde gezicht.

Er is geen makkelijke weg. Het valt niet in een hokje te stoppen. Dit kan ze niet overdenken. Want loslaten doe je niet met je verstand. Afscheid nemen doe je met hart en ziel. Als je iets of iemand loslaat lijk je een deel van jezelf te moeten laten gaan. Want waar je van houdt, zit in jou. Het is een deel van jou. En dan vragen ze jou om los te laten, afscheid te nemen, ruimte te geven?

En in ruil krijg je er tranen, pijn en leegte voor in de plaats. En dat lijkt op het eerste gezicht zo´n barslechte deal dat je gewoon wilt vasthouden aan wat je hebt. Dat je het nog even voor je uitschuift. Het nog even niet wilt voelen. Nog even wilt weglopen. De liefde nog even bij je wilt houden.

Alleen voel en hoor je de klok tikken. Het maakt je onrustig maar je wilt het niet horen. Je wilt het niet voelen. Maar het is er wel. Het beloert je als je niets om handen hebt. Het besluipt je als je alleen bent. Als de stilte je insluit slaat je hart een tel over. Je schrikt ´s nachts wakker omdat je in ademnood zit. Als je de nacht instapt valt de donkere leegte als een blok op je.

Loslaten. Ze probeert het wel. Afscheid nemen. Als het moet. Er echt geen andere keuze is. Maar de liefde loslaten? Ze nooit meer voelen? Nooit!

 

Heb jij 3 woorden voor mij? Dan schrijf ik jouw 5 Minute Shortstory! Ik hoor het graag in het reactieveld onderaan.

Ken je mensen in je omgeving die baat kunnen hebben bij dit verhaal?
Deel het met al je:

  • Facebook-vrienden
  • Twitter-volgers
  • LinkedIn connecties
  • en bloglezers…

Inspirerende groet, Ine Van Hofstraeten

Volg ons op Twitter: @PassieSchrijven volgen

“Vind ons leuk op Facebook” door op deze link te klikken